Laatst bijgewerkt: 20/03/2024
Bert Vanierschot kan je misschien kennen van zijn deelname aan de Rodeneuzendagspecial van Liefde voor muziek of het Nederlandse tv-programma ‘Je zal het maar hebben’. Met een achtergrond in HR en een persoonlijke ervaring met cerebrale parese, zet hij zich in voor inclusief werkgeven. Als laatstejaarsstudent Personeelswerk vond hij een stageplek bij de FOD Sociale Zekerheid. Ook buiten de organisatie is hij actief als spreker en voorbeeldfiguur.
"Ik zit in mijn laatste jaar Personeelswerk aan de Hogeschool PXL in Hasselt. Toen ik op Linkedin mijn frustratie deelde na een lastminute afwijzing bij een personeelsdienst van een maatwerkbedrijf, misschien wel wegens mijn handicap, werd ik gecontacteerd door de FOD Sociale Zekerheid met een stageaanbod.
Ik begon mijn studies in de afstudeerrichting Maatschappelijk Werk binnen hetzelfde departement. Door mijn eigen beperking vond ik het interessant om met kwetsbare groepen te werken maar ik voelde me onzeker of mensen wel vertrouwen zouden hebben in mijn vermogen om hen te helpen. Daarom ben ik geswitcht naar personeelswerk. Mijn interesse voor HR ging sindsdien in stijgende lijn, net als mijn interesse in inclusie. Ik mag van geluk spreken dat ik in deze tijd beide passies kan combineren en ook als voorbeeldfiguur en keynote spreker kan fungeren.
Bij de FOD Sociale Zekerheid werk ik rond inclusie van personen met een handicap. Bij de All Employee Meeting ben ik komen spreken over mijn eigen ervaringen. Ik vind dat heel belangrijk omdat mensen met een beperking zich vaak moeilijk of niet kunnen of durven uitdrukken uit angst om vernederd te worden. Ik ben dit beginnen te doen sinds een leerkracht van mijn middelbare school me vroeg om in de les humane wetenschappen te komen spreken over ‘anders zijn’. Toen ik vertelde over wat ik in mijn jeugd aan drempels had overwonnen kreeg ik heel lovende reacties. Zo ben ik aangemoedigd om vaker mijn verhaal te delen.
Nu ik Personeelswerk studeer, combineer ik mijn eigen ervaringen met mijn HR-achtergrond. Ik ben heel actief op Linkedin en promoot mezelf als inclusie(f) spreker. Ik krijg regelmatig aanvragen voor personeelsdagen van andere bedrijven, zorgondersteuners, netwerkevents … Ik vertel hen over mijn ervaringen en geef adviezen. Ik wil dit uitbouwen voor mezelf omdat ik dat ontzettend leuk vind om te doen maar ook omdat “inclusie” nog iets troebels is.
Bij de overheid is er alvast steeds meer aandacht voor, onder andere door de opgelegde quota van de 3% tewerkstelling van mensen met een handicap waar ze moeten naar streven. Het is een mooi voorbeeld dat bij de FOD Sociale Zekerheid ook mensen met een arbeidsbeperking werken. Verschillende invalshoeken en ideeën maken de organisatie sterker. Wij brengen aandachtspunten aan waar iemand zonder beperking misschien nog nooit heeft bij stilgestaan. Ik ving bijvoorbeeld op kantoor het volgende gesprek op: ‘Eigenlijk is het hier wel heel goed ingericht, maar wat nog beter zou kunnen is een stille ruimte waar mensen die overprikkeld zijn ergens tot zichzelf kunnen komen’. Het is fijn dat er bij de overheid ruimte is voor die feedback. In veel bedrijven denken mensen al meteen aan het kostenplaatje en kan zoiets niet gezegd worden.
Op korte termijn moet er meer en langer geïnvesteerd worden in een werknemer met een handicap, maar op lange termijn ben ik ervan overtuigd dat het echt een troef is. In vacatures van de FOD Sociale Zekerheid hebben we het over ‘collega’s met dat tikkeltje extra’ – dat tikkeltje extra is het pluspunt voor de organisatie. Mijn handicap zou niet de doorslag mogen geven om een klasgenoot aan te nemen in plaats van mij, ook al heb ik misschien meer tijd nodig om me in te werken.
Ik merk dat er bij mijn stageplek hard gewerkt wordt aan die inclusiviteit en het comfort van de medewerker. Door een mailtje vooraf over de zaken waarop ze moesten letten en de aanpassingen die ze moesten doen, voelde ik me welkom. Ik vroeg zelf vooral aanpassingsmogelijkheden qua time management, als ik wat trager zou werken of iets niet afkrijg. Ik heb al meegemaakt bij werkgevers dat ze mensen met een beperking echt kleinerend behandelen. Bij de FOD Sociale Zekerheid heb ik niet het gevoel ‘ik ben hier de werknemer met een beperking’, ik ben er gewoon een werknemer. Dit is echt een geweldig gevoel!
Ik werk tijdens mijn stage van 14 weken samen met de inclusiecoördinator van de FOD, de communicatiedienst en HR. Ik heb de afgelopen 2 weken de werknemerstevredenheidsenquête geanalyseerd en bekijk nu de aandachtspunten voor inclusief werkgeven. Ik zoek daarvoor organisaties en bedrijven die mensen begeleiden voor toegang tot de arbeidsmarkt.
Ik was al een aantal keer op televisie te zien. The Starlings maakten een bewerking van ‘Adventure of a Lifetime’ van Coldplay voor mij tijdens de Special van Liefde voor muziek tijdens Rodeneuzendag twee jaar geleden. Onlangs deed ik mee aan het Nederlandse tv-programma ‘Je zal het maar hebben’. Ik heb me nog nooit ergens voor ingeschreven, mensen komen spontaan bij mij uit omdat ik veel deel op sociale media. Ik moet die kansen grijpen, zo wil ik de buitenwereld laten zien: ja ik heb een handicap maar ik kan en wil meedraaien in de reguliere maatschappij.
Als je iets wil in het leven moet je er gewoon voor gaan en je niet verschuilen achter je beperking. Gebruik de beperking als een troef. Alle lezingen die ik nu mag doen komen er omdat ik mijn beperking heb. Misschien had ik anders niet die ambities of kansen gehad."
Zelf op zoek naar een boeiende job of stage? Ontdek onze vacatures